مناجات

به زلف تو گره خوردند کافرها مسلمانها

به دامان تو افتادند حیرانها پریشانها

به یارب یارب شبهای محرومان نظر داری

اگر بر ریگ صحراها اگر در زیر ایوانها

صدا کردند نامت را چه شبهای گرانباری

اگر در کوچه افراها اگر در باغ ریحانها

کلیساها به دنبال تو می گردند هر جایی

چه در ناقوس قدیسان چه در کنج شبستانها

قناریهای عاشق  را قفسها تاب کی آرند

من و این روح بی پروا من و دیوار زندانها

بیا بر خاک چشمانم قدم بگذار تا بینی

فرو ریزند از چشمم چه لوءلوء ها چه مرجانها

به پای درس عشق تو  نشستند و کم آوردند

اگر علامه ی دهر و اگر طفل دبستانها

                          بیرجند 98/7/23