روز واقعه

قد خم نمی کنم که فقط  نان دهی مرا 

باید به روز واقعه ایمان دهی مرا 

وقتی که سر به ظلمت تابوت می نهم 

صبحی مگرز چاک گریبان دهی مرا 

ترک گناه کرده ام ای ماه دلفریب 

باید دوباره جرات عصیان دهی مرا 

سلمان شدن  به شوق مسلمان شدن مباد 

باید کمی نجابت  سلمان دهی مرا 

طوفان به اذن چشم تو طوفان به پا کند 

یارب مگر صلابت طوفان دهی مرا 

دنیا پر از چکامه ی توحید می شود 

راهی اگر به وادی انسان دهی مرا 

بغضی گره فکنده به پای دلم مگر 

اذ ن هبوط  شبنم و باران دهی مرا 

شب را به یاد روی تو پیمانه می زنم 

شاید حضور خلوت جانان دهی مرا 

                           بیرجند 12/5/95