شاید وقتی دیگر

فقیرترمی شویم 

وقتی باد از کوچه های باران نمی گذرد 

و باران بیست سال است  

که خودش را مخفی کرده است 

فقیر تر می شویم 

وقتی مسئولین عصرها چای را با آواز قناری می نوشند 

وما چای را  

مدفون شده در گرد و غبار  میل می کنیم

فقیر تر می شویم   

وقتی نجومی ها   

هجوم می آورند  

وما در گرد و غبارشان مدفون می شویم  

فقیرتر می شویم 

وقتی 

وقتی  

وقتی... 

شاید وقتی دیگر شعری بگویم 

که بتواند نفس بکشد 

راه برود  

فریاد بزند 

شاید وقتی دیگر 

 وقتی که هیچ وقت نیست 

وقتی که هرگز نمی رسد  

وشاید هم نباید برسد

 شاید وقتی دیگر مردم 

تا تو مسئول عزیز شب ها راحت بخوابی  

و شاهد خوشبخی من نباشی

شاید وقتی دیگر...

                                             بیرجند 6/5/95